16 mei 2015
Zwart gat
Als het hiernamaals bestaat
zal ik er mijn stappen aarden
Ik zal niet slapen
Ik zal op zoek gaan naar de man
die ik kende
en me achter heeft gelaten
hem rondom me verzamelen
zoals voorheen,
wachten op zijn adem
zijn wonden likken
mateloos houden
van wat aan hem is verwaterd
Ik zal niets verloren laten
Ik zal langzaam verten gaan
Ik zal zoeken naar de dader
Naar de doder
Naar de god
die hem is komen halen
Waarom zo slaan
zal ik vragen
waarom me jaren laten braken van
zeer om de verlating
als het toch alleen maar was
om ons daarna weer te vergaren
tot wat we van het begin al waren:
bodemloos elk apart
samen: één groot gat
16 mei 2013
Back-up
het gedicht dat ik had willen schrijven
als het niet al was gedaan
gaat over levend vogels achterna duiken
braamvrij weer opstaan
en jezelf betasten om te weten hoe het is gebeurd
een bed vinden voor het liggen
in een kamer met hoeken noch kanten
een kogelrond raam
voor het kadreren van de zonsondergang
en genoeg honger
om van al je gewicht af te raken
dan bladloos wachten op een man
die door een kier naar binnen kan
die kijkt, zwijgt, slikt,
en als chocolade bevredigt
