Lezingen

Nieuws
Werk
   -Alle
   -Ebooks
   -Luisterboeken
   -Bewerkt/Verfilmd
   -Vertaald
   -Bekroond

Auteur
   -Biografie
   -Bibliografie
   -Prijzen
   -Interviews
   -Standpunt
   -Dissertaties
   -Favorieten

Audio/Video
Foto's
Contact

Interviews

De Morgen, 2 november 1994
Over het kortverhaal
De laatste kogel

Niet bleekgroen en een beetje verlept, maar hoogzwanger en blakend van gezondheid zit Anne Provoost voor mij. Anders dus dan het jong Vlaams literair talent waarmee ze samen m de recente bundel Jonge sla wordt voorgesteld. De uitgeverij Kritak maakte net als acht jaar geleden met Mooie Jonge Goden ook nu weer een zoektocht naar sluimerende literaire kwaliteit en bundelde de oogst in Jonge sla. Acht jaar geleden ontpopten enkele Mooie Jonge Goden zich als de populaire lelijkaards Herman Brusselmans en Tom Lanoye, al genoten die voordien toch al enige bekendheid. Nu valt nog te bezien wat er uit deze Jonge sla zal voortspruiten. Een van de positieve uitzonderingen is Anne Provoost.

Het verhaal in de bundel Jonge sla speelt zich af in een oorlogssituatie en ook in Vallen speelt voor Lucas, door diens 'foute' grootvader, de oorlog een rol. Jij hebt toch nooit een oorlog meegemaakt ?
Het verhaal speelt zich in onze tijd af. Aan de namen van de personages kun je merken dat het over de oorlog in het vroegere Joegoslavië gaat. Aanvankelijk wilde ik expliciet aangeven welke soldaten de zoon doodschieten, maar uiteindelijk vond ik dat ik van hieruit niet kon beoordelen welke milities het wreedst zijn...

Je wilde er eerst Servische soldaten van maken?
Daar ga ik niet op antwoorden, anders maak ik de fout die ik in het verhaal wilde vermijden. Wat me in dat verhaal aanspreekt, is het dilemma (de moeder moet kiezen welke van haar twee zonen ze wil redden; ze kiest de oudste, maar de soldaten sparen de jongste en knallen de oudste toch neer; de moeder verliest zo beide zoons; EB).
Het is iets wat we allemaal kennen, denk ik. Ook als kind zit je te filosoferen over wie je zou kiezen als een van je ouders zou moeten verliezen. En later zeg je tegen partner dat je niet meer weet wat het ergste is, dat je hem verliest of je kind