Interviews

Het Nieuwsblad, 29-30 december 2007

1. Wat was de meest opvallende gebeurtenis in uw vakgebied?

Jeroen Brouwers die de armoede bij sommige schrijvers aan de kaak stelde. Zijn communicatie hierover was wat kort door de bocht. Hij had zijn punt duidelijker kunnen maken als hij de Prijs der Nederlandse Letteren niet had geweigerd, maar had geschonken aan een of ander fonds voor arme schrijvers, maar hij heeft wel een belangrijk item op de agenda gezet. Als je als auteur in een klein taalgebied niet het podium op gaat - omdat je dat niet wil of omdat je er geen talent voor hebt – krijg je het vroeg of laat moeilijk.

2. Wat was de meest opvallende gebeurtenis buiten uw vakgebied?

Dit zal vast een evolutie zijn die al langer aan de gang is dan het voorbije jaar, maar mij valt op hoe dikwijls de media tegenwoordig berichten over … de media. Neem een willekeurige krant en verwijder daaruit alle artikels die gaan over mediamensen en gebeurtenissen, wat houd je nog over? Een nieuwe anchorman wordt al geļnterviewd voor hij zijn eerste journaal heeft ingelezen. Dat terwijl ik weet van onderwerpen die heel moeilijk de pers halen omdat redacties vinden dat ze te ingewikkeld zijn, of ‘de mensen niet interesseren’: de inrichting van onze steden, de sluipende besluitvormingsprocessen bij onze grote infrastructurele werken, het fijn stof dat zich in de longen van onze kinderen nestelt, ik noem er maar een paar.

3. Wat was de meest opvallende gebeurtenis op persoonlijk vlak?

Ik heb dit jaar een nieuw boek gepubliceerd, en omdat ik dat maar om de zoveel jaar doe, is dat voor mij altijd een erg belangrijke gebeurtenis. Ik schrik iedere keer weer van de achtbaan waarin ik na de publicatie terecht kom. Bizar genoeg is het me ondanks de drukte toch gelukt om een nieuw boek te schrijven, dat volgend voorjaar verschijnt. Een essay dit keer, waarin ik een religiometer introduceer, een meetinstrument waarmee ik het onderscheid probeer te laten zien tussen atheļsme, gematigde religiositeit, en extremisme. Ik voeg er een atheļstisch sermoen aan toe omdat ik verwacht dat religie in al zijn vormen weer een erg grote rol zal spelen in onze debatten, veel meer dan twintig en tien jaar geleden.

4. Bij het begin van een nieuw jaar maken wij allemaal goede voornemens. Wat is er van in huis gekomen? En gaat u opnieuw goede voornemens maken?

Mijn goede voornemen van vorig jaar was het plaatsen van zonnepanelen, en die staan er ondertussen. Mijn voornemen voor komend jaar is een betere isolatie van dit huis. In mijn werkkamer heb ik glas-in-lood, ik wil uitzoeken hoe ik die ramen kan isoleren zonder de gebrandschilderde delen stuk te maken. Ik isoleer nu door de hele winter lang mijn gordijnen dicht te houden, maar een elegante oplossing is dat niet.

5. Wat verwacht u, hoopt u, vreest u voor volgend jaar?

Mijn wens is dat ons gevoel voor architectuur terugkeert. Dat bedoel ik in de breedste zin van het woord: het besef hoe belangrijk onze omgeving is voor ons welbevinden. Architectuur gaat dan zowel over urbane planning als over groen en gezondheid. Ik denk niet dat die hoop onrealistisch is. Ik merk dat het tij stilaan aan het keren is en de bewustwording groeit. Mijn vrees voor 2008 betreft onze brutaliteit. Het internet maakt ons mondig, maar ook stellig en frank. Veel van de conflicten in de toekomst, of ze nu religieus zijn, communautair, of van een nog andere orde, zullen ontstaan omdat we zo onbeholpen omspringen met onze vrijheid van meningsuiting.